Anka Ptaszkowska. Przypadkiem

Anka Ptaszkowska. Przypadkiem. Nowa wystawa w Muzeum nad Wisłą w Warszawie (17 lutego – 23 kwietnia 2023).

Anna Ptaszkowska, rocznik 1935, mówi o sobie: „Nie jestem artystką i jest to ostatnia rzecz, której bym sobie, dla siebie, życzyła”. Liczą się dla niej eksperyment i przygoda. W bio przedstawionym przez Muzeum nad Wisłą czytamy, że Anna Ptaszkowska to krytyczka sztuki, galerzystka i organizatorka wystaw w nieoczywistych przestrzeniach ekspozycyjnych. Do historii przeszły współtworzone przez nią w Paryżu: Galeria 1–36 i Vitrine pour l’Art Actuel. Ta druga mieściła się w księgarni sprzedającej książki o sztuce, połączonej z barem, w którym barmanami byli z geje Nowego Jorku.

Zainicjowała szeroko zakrojony projekt „Wymiana między artystami 1931–1982 Polska/USA. Doświadczenie muzeograficzne”, który zaowocował przekazaniem w darze prac amerykańskich artystów do Muzeum Sztuki w Łodzi oraz prac polskich twórców do kolekcji sztuki Museum of Contemporary Art w Los Angeles. Do dziś organizuje w swoich paryskim i warszawskich mieszkaniach wystawy i spotkania artystów.

Była żoną Edwarda Krasińskiego – czołowego przedstawiciela neoawangardy polskiej lat 60. i 70. XX wieku (artysty, którego znakiem rozpoznawczym stał się niebieski pasek okalający jego prace) i Eustachego Kossakowskiego – wnikliwego fotografa polskiego życia artystycznego, z którym na początku lat. 70. zamieszkała w Paryżu. Często współpracowała i spędzała mnóstwo czasu na dyskusjach z Henrykiem Stażewskim i Tadeuszem Kantorem. Nazywano ją «skłóconą wspólniczką» Kantora. (Eustachy Kossakowski fotografował jego przedstawienia).

Fragment ekspozycji poświęconej Krzysztofowi Niemczykowi – krakowskiemu pisarzowi, malarzowi i performerowi; współpracownikowi Tadeusza Kantora i Galerii Krzysztofory

Anna Ptaszkowska zaszczyciła obecnością konferencję prasową. Oprowadzając dziennikarzy po wystawie, opowiadała im o znanych postaciach życia artystycznego lat 60. i 70. XX wieku.

Osią ekspozycji Anka Ptaszkowska. Przypadkiem jest opublikowany w katalogu tej wystawy scenariusz filmu autobiograficznego, napisany przez Ptaszkowską w 2016 roku. Zrealizowany na jego podstawie film Anny Molskiej zatytułowany Wyobraźcie sobie, że istnieje prawda w sztuce będzie pokazywany w Muzeum nad Wisłą każdego dnia w czasie otwarcia wystawy. Dopełnia ją instalacja dźwiękowa Michała Libery, w której można posłuchać fragmentów archiwalnych wypowiedzi i rozmów z Anną Ptaszkowską.

Artystki i artyści, których prace znajdują się na wystawie Anka Ptaszkowska. Przypadkiem:

Paweł Althamer, Carl Andre, Jérôme Benarroch, Włodzimierz Borowski, Daniel Buren, Michel Claura, André du Colombier, Vincent D’Arista, Florian Fouché, Dan Graham, François Guinochet, Raymond Hains, Takahiko Iimura, Izabella Jagiełło, Koji Kamoji, Tadeusz Kantor, Eustachy Kossakowski, Edward Krasiński, Maria Ewa Łunkiewicz-Rogoyska, Babette Mangolte, Peter Marcasiano, Krzysztof Niemczyk, Rachel Poignant, Henryk Stażewski, Violett e a, Bertrand Wicquart, Hiroshi Yokoyama.

Wystawie towarzyszy książka Dom w Zalesiu – i jego pobocza, będąca opowieścią Ptaszkowskiej o jej rodzinie i przyjaciołach artystach, splecioną z historią domu, zbudowanego przez jej matkę w czasie II wojny światowej, który po wojnie był miejscem twórczości Edwarda Krasińskiego.